En TOEN De POLITIEK

# “Rechtszekerheid actie politiek en pers”

Betreft: “Herziening rechtszaken” aan 11 politici

Nieuwegein, 29 maart 2008

Samen met anderen heb ik mij verdiept in het proces “Lucia de B”. Wij menen, dat zij onschuldig gevangen zit, om verschillende redenen, maar vooral omdat wetenschappelijk vaststaat, dat de vergiftiging, die de kardinale beschuldiging uitmaakte, niet heeft plaatsgehad. De zaak is nu gesloten, wat betekent dat zij onherroepelijk gevangen zit, veroordeeld tot levenslang.
Eerder is wel gezegd, dat het parlement zich niet met lopende rechtszaken moet bemoeien i.v.m. de scheiding der machten, de Trias Politica. Ik onderschrijf het grote belang van die scheiding, al merk ik wel op, dat die in hoofdzaak bedoeld is, om de burger te beschermen tegen de almacht van de staat en niet om correcties van fouten van uitvoerende instanties, of van de rechterlijke macht te verhinderen. Nu de zaak gesloten is, is de tijd gekomen om kritisch te kijken naar de wetten en gebruiken, die herziening in de weg staan. Dat is in de ‘Trias’ essentieel wel een zaak van het parlement.

Een ‘gesloten zaak’ kan worden heropend. Er is daarvoor tegenwoordig zelfs een speciale instantie, de Commissie Evaluatie Afgesloten Strafzaken (CEAS). Die commissie bracht in oktober 2007 een rapport uit, waarin zij onomwonden tot heropening van de zaak Lucia adviseerde. Zonder gevolg tot op heden. Het rapport wordt ‘bestudeerd’. Wij wachten de uitkomst van die studie gespannen af. Persoonlijk meen ik, dat het beschamend lang duurt. De onzekerheid waarin Lucia sinds oktober wordt gehouden is voor haar een extra marteling.
Intussen houden wij ons bezig met de vraag, hoe te werk te gaan, als de zaak wordt heropend, of als dat wordt geweigerd. Dezer dagen deed de Hoge Raad uitspraak op een herzieningsverzoek in een andere kwestie, de zgn. Deventer Moordzaak. Op het internet staat een samenvatting:
Het stuk begint met een inleiding: “De grondslag van de aanvrage tot herziening in deze zaak”. Dat geeft een kort en duidelijk overzicht van de hindernissen voor herziening. Voor uw gemak sluit ik een kopie bij. De markeringen en de letters ter linkerzijde zijn van mij.

Ik begrijp dat na de verschillende beroepsmogelijkheden in een rechtsgang, heropening niet om een kleinigheid kan plaatsvinden. Maar de barrières, die in dit stuk worden genoemd – ik duid ze aan met: ‘herzieningschild’ – zijn te zwaar, ik hoop, dat u na lezing van mijn bezwaren bereid zult zijn u in te zetten om die barrières meer humaan te maken.

Bij een rechtszaak kan er veel fout gaan. Vooral de laatste jaren – daarover bestaat een groeiende onrust in de samenleving – brengen nieuwe ontwikkelingen in de bètawetenschap gemaakte fouten aan het licht. Omdat de juridische gemeenschap niet over de benodigde bètakennis beschikt, gaat men af op uitspraken van deskundigen. Dat leidt tot fouten, zoals:

• de getuigenissen worden niet goed begrepen en ten onrechte als ‘niet ter zake’ niet in het oordeel betrokken
• getuigende ‘deskundigen’ zijn niet deskundig genoeg, niet op de hoogte van de stand van de wetenschap
• nieuwe wetenschappelijke kennis – nog niet beschikbaar tijdens de rechtszaak – werpt een nieuw licht op de schuldvraag
• In de rechtsgang wordt onvoldoende onderscheid gemaakt tussen de mening van een deskundige en het resultaat van een meting, dat in de wetenschappelijke wereld is geaccepteerd

Indien men de bijgevoegde uiteenzetting van de Hoge Raad tegen het licht houdt, met bijv. Deze vier foutenbronnen in gedachten, dan deugt het herzieningschild niet...

...
[Le Pair vervolgt hier met 10 beargumenteerde redenen waarom het zgn. herzieningschild in de Deventer moordzaak niet deugt]
...

Hopend u met het voorgaande voor de zaak van herziening van gesloten strafzaken te hebben geïnteresseerd en u daartoe voldoende materiaal te hebben gegeven.
Ik zal proberen ook nog enkele collega's van u in de Tweede Kamer voor deze m.i. voor onze rechtszekerheid cruciale zaak te interesseren.

Met vriendelijke groet,
C. le Pair

---

Persbericht aan 18 journalisten

4 april 2008

Afgelopen weekend attendeerden wij een aantal parlementariërs op een gebrek in onze wetgeving en de procesgang, die de rechtszekerheid van de burger aantast. De samenleving is zo complex, dat hij vanuit een enkele discipline niet is te overzien. Daarnaast is onze wetenschappelijke kennis van de natuur en het leven tegenwoordig zo groot, dat er geen geleerden meer zijn die daarover buiten hun eigen specialisatie gezaghebbende uitspraken kunnen doen.
Dat betekent dat bij rechtszaken, waarin die complexiteit of ingewikkelde natuurwetenschappelijke processen een rol spelen, de kennis van juristen ontoereikend is. Dit probleem kan worden ondervangen door een multidisciplinaire aanpak. Simpel gezegd, door in de rechtsgang specialisten van relevante disciplines te betrekken.

Wij weten dat wij bij ziekte vaak alleen gebaat zijn, als wij bij een specialist te rade gaan. En de slimsten onder ons weten, dat zelfs dat niet goed genoeg is. Niet alle specialisten zijn even goed. Aan dat beginsel wordt in de vigerende procesgang voorbij gegaan. Gemakshalve raadpleegt men iemand, die min of meer toevallig wordt gekozen. En als beide partijen in een rechtszaak geen bezwaar maken, is daarmee de kous af. Dat leidt soms tot bizarre resultaten, indien de ingeschakelde specialisten, naar achteraf blijkt, niet goed op de hoogte zijn geweest. Wanneer blunders tijdig aan het licht komen, kan daarmee in hoger beroep rekening worden gehouden. Maar dat is lang niet altijd het geval.

Samen met een aantal anderen heb ik mij verdiept in de gang van zaken bij de strafzaak tegen Lucia de Berk, die een levenslange gevangenisstraf heeft gekregen voor moord. Wij zijn van oordeel dat deze systeemfout een cruciale rol heeft gespeeld in haar veroordeling. Zij heeft steeds gezegd onschuldig te zijn.

Er is gelukkig een mogelijkheid zelfs bij een afgesloten zaak om tot een herziening te komen. Maar in de procedure, die daarvoor nodig is, blijken fundamentele gebreken te zitten.

De Hoge Raad, of de Procureur-Generaal bij die instantie, moet een besluit tot herziening nemen. En in die procesgang moet soms bovengenoemde complexiteit, of technisch-wetenschappelijke bevindingen worden meegewogen. Deze afweging gebeurt echter zonder dat de verdediging daarin een rol heeft. Er kan dus ook niet worden gecontroleerd of de juristen, die ermee zijn belast, goed begrijpen, wat er speelt. De noodzakelijke multidisciplinaire kennis is in die cruciale fase onvoldoende gewaarborgd.

De zaak ‘Lucia’ heeft sedert het versturen van onze brief een gelukkige wending genomen, doordat de advocaat-generaal bij de Hoge Raad te rade is gegaan bij een geleerde, die blijk geeft kennis van zaken te hebben omtrent de werking van digoxine, op de problemen rond het nemen- en bewaren van een monster en vermoedelijk ook op de weefseleigenschappen, die post mortem digoxine afgifte en concentratie verhoging veroorzaken. Maar wat zou de uitslag geweest zijn, als opnieuw deze cruciale problematiek aan de verkeerde zou zijn voorgelegd? Aan een hooggeleerde, die achteraf door de wetenschappelijke wereld als ‘niet op de hoogte’ aan de schandpaal zou zijn genageld? M.a.w. de waarborg tegen juridische dwalingen voor de burger is op dit moment ontoereikend.

Wij brachten de zaak onder de aandacht van:

• Mw. F. Joldersma, CDA
• Mw. C.E.G. van Gennip, CDA
• Mw. Ch. Gill'ard, PvdA
• T. Heerts, PvdA
• D. Samson, PvdA
• J. de Wit, SP
• Mw. F. Halsema, Groen Links
• F.A. Teeven, VVD
• Laetitia Griffith, VVD
• Mw. M. Thieme, Partij voor de Dieren
• K. de Vries, PvdA, Eerste Kamer

Het relevante gedeelte van onze brief aan de politici gaat als bijlage hierbij evenals de beschrijving, die de Hoge Raad onlangs zelf gaf, van de manier waarop zij bij een verzoek tot 'herziening' te werk gaat.

Omdat deze kwestie van het hoogste belang is – ER ZIJN MENSEN DIE ONSCHULDIG ZIJN EN TOCH IN DE GEVANGENIS BELANDEN! – hebben wij gemeend de zaak in de publiciteit te moeten brengen. Wij hopen dat u er bekendheid aan zult willen geven.

Hoogachtend,

Dr. C. (Kees) le Pair

www.clepair.net

# “Verwerpelijke rechtspraak Hoge Raad: case Lucia de B.”

Email 1 · aan Sybrand van Haersma Buma  p/a Caroline Hofman

dinsdag 15 januari 2008

Geachte Sybrand Haersma Buma,

Recentelijk heb ik mij geheel onafhankelijk verdiept in de rechtszaak tegen Lucia de B. Ik kom tot eerste schokkende vaststelling aangaande de handelswijze van de Hoge Raad in deze kwestie.

Recentelijk heeft de Hoge Raad te Den Haag haar oorspronkelijke uitspraken tegen Lucia de B. gehandhaafd, m.a.w. Lucia de B. blijft schuldig bevonden aan moorden die zij zou hebben gepleegd. Dit ondanks onafhankelijk onderzoek van internationaal gerenomeerde onderzoekers (filosofen, medici, statistici, etc.). Als wetenschapper moet ik vaststellen dat de beargumentaties van deze groep wetenschappers, in het voordeel van Lucia de B., kwalitatief beter is dan de uiteenzetting van OM en Hoge Raad. De studies tonen aan dat de bewijsvoering tegen Lucia de B. flinter dun is en niet concreet. De Hoge Raad omschrijft de ontstane situatie, door inmenging van vooraanstaande wetenschappers, als een verschil van mening tussen specialisten.

Deze opvatting gekoppeld aan de uitspraak van de Hoge Raad tegen Lucia de B. vind ik als Nederlandse burger zeer onacceptabel. De vraag rijst hoe Nederland een rechtsysteem kan hebben, waarbij de Hoge Raad verstrekkende uitspraken kan doen op basis van sterk verschillende meningen van wetenschappers, waarbij ook nog eens de bewijsvoeringen en beargumentaties in het voordeel van Lucia de B. ronduit geloofwaardiger zijn (en wetenschappelijk correct).

Mijn persoonlijke interesse in de zaak Lucia de B. is niet zozeer Lucia's zaak zelf, maar veelal het feit dat ik als Nederlandse burger in een land woon waarbij de Hoge Raad een verschil van mening tussen specialisten niet ziet als 'zaak niet bewezen', maar zelfstandig een standpunt inneemt. Ik begrijp dat de Hoge Raad bepaalde bevoegdheden heeft, maar om op onbewezen feiten iemand al 9 jaar [lees: 6 jaar] in de cel te houden, met geen uitzicht op vrijlating totdat haar zaak bewezen is kan ik als burger niet accepteren. Op z'n minst zou Lucia per direct een vrij mens moeten zijn totdat er werkelijk bewezen is dat zij daadwerkelijk schuldig is bevonden, en de OM en HR moeten beter hun werk verrichten.

Met klem wil ik erop wijzen dat de zaak Lucia de B. meer is dan alleen maar een zaak van Lucia en ons rechtsysteem; het gaat om elke burger in Nederland. Ik vind het zeer verwerpelijk dat op basis van niet bewezen feiten (onderstreept door verschil van meningen tussen specialisten) rechtspraak wordt gehouden.

Ik zou graag zien dat de politiek deze zaak via dit invalshoek opnieuw bespreekbaar maakt, en alles eraan doet om ons rechtsysteem weer recht te zetten.

Als burger voel ik mij niet geheel prettig met de wetenschap dat onze Hoge Raad verstrekkende uitspraken doet op ongefundeerde basis. Dit zou voor mij Nederland onwaardig zijn.

Wat mij stoort is dat de politiek en media dit helemaal niet meer aanhangig maakt: het gaat om het recht van ons allen!

Ik zie met veel interesse Uw respons, maar vooral actie, tegemoet.

Met vriendelijke groet,
B. de Pater

P.S.: voor meer informatie www.luciadeb.nl, wellicht dat wij gezamenlijk dit onderwerp weer onder de aandacht kunnen brengen, maar dan op dusdanige wijze dat het onacceptabel is dat de Hoge Raad ongefundeerd rechtspraak doet, en dat hiermee automatisch Luci de B. vrijgesteld wordt tot tegendeel is bewezen.

---

Email 2 · van Sybrand van Haersma Buma  p/a Caroline Hofman

woensdag 23 januari 2008

Geachte heer de Pater,

Hartelijk dank voor uw mail over de zaak Lucia de B. Als woordvoerder justitie van de CDA-Tweede Kamerfractie volg ik de ontwikkelingen rond deze zaak op de voet. Tegelijkertijd realiseer ik mij dat ik mij als Kamerlid zeer terughoudend moet opstellen als het gaat om individuele zaken. Dit is een zaak van de rechter.

U wilt dat de politiek op basis van niet-bewezen feiten deze zaak opnieuw bespreekbaar maakt.

De advocaat-generaal bij de Hoge Raad heeft 23 november 2007 laten weten dat de bevindingen in het rapport van de CEAS op zichzelf onvoldoende grond bieden voor het indienen van een vordering tot herziening. Wel heeft hij laten weten dat een nader onderzoek wordt ingesteld.

Het lijkt mij een goede zaak dat er nogmaals onderzoek plaatsvindt. Ik wacht de resultaten van het onderzoek af.

Hoogachtend,
Sybrand van Haersma Buma

---

Email 3 · aan Sybrand van Haersma Buma / Caroline Hofman

woensdag 23 januari 2008

Zeer geachte heer Hofman,

Hartelijk dank voor Uw respons.

Ik begrijp Uw situatie, en dat U terughoudend wilt opstellen t.o.v. individuele zaken. Echter, de case Lucia de B. is NIET alleen maar een zaak van de rechter EN een individuele case: het gaat over het recht van vrijheid en mensenrecht in het algemeen.

Van Nederlandse politici verwacht ik als Nederlandse staatsburger dat men deze rechten ten alle tijden bewaakt, en zich niet verschuilt achter de complexiteit van een, in dit geval, discutabele en verwerpelijke rechtszaak. Ook politici moeten zichzelf een spiegel voorhouden. In het geval van Lucia de B. is er sprake van ongegronde vrijheidsberoving onder de ogen van heel politiek Nederland; en ik ben bang dat het een ieder kan overkomen met de huidige houding van de Hoge Raad EN politici.

Ik lees verder dat U het vervolgonderzoek wilt afwachten, hetgeen begrijpelijk is. Maar, Lucia de B. blijft in hechtenis op basis van niet bewezen feiten; dit is ronduit verwerpelijk. Lucia de B. moet, zoals het hoort, in alle vrijheid de feitelijke bewijsvoering afwachten, en niet vanuit een cel.

Onlangs is er een zeer kritisch rapport gepubliceerd aangaande het recht van kinderen in Nederland. Ik zie hierin een bepaald netgatief patroon m.b.t. professionaliteit en kwaliteit van het rechtsysteem van Nederland. Een afwachtende houding van politici zal deze situatie niet ten positieve veranderen.

Ik raad nogmaals de politici in Den Haag aan om op te komen voor het het recht van vrijheid en mensenrecht in het algemeen; en handel in deze geest. Ik benadruk nogmaals: Lucia de B. is NIET een individuele zaak, het gaat om ons rechtsysteem, mensenrecht en recht op vrijheid - het is aan de politiek om zelf een grondig assessment hierop uit te voeren.

Met vriendelijke groet,
B. de Pater

# “Handelswijze Hoge Raad aangaande zaak Lucia de B.”

Email 1 · aan CDA Publieksvoorlichting

januari 2008

L.S.,

Recentelijk heb ik mij geheel onafhankelijk verdiept in de rechtszaak tegen Lucia de B. Ik kom tot eerste schokkende vaststelling aangaande de handelswijze van de Hoge Raad in deze kwestie.

Recentelijk heeft de Hoge Raad te Den Haag haar oorspronkelijke uitspraken tegen Lucia de B. gehandhaafd, m.a.w. Lucia de B. blijft schuldig bevonden aan moorden die zij zou hebben gepleegd. Dit ondanks onafhankelijk onderzoek van internationaal gerenomeerde onderzoekers (filosofen, medici, statistici, etc.). Als wetenschapper moet ik vaststellen dat de beargumentaties van deze groep wetenschappers, in het voordeel van Lucia de B., kwalitatief beter is dan de uiteenzetting van OM en Hoge Raad. De studies tonen aan dat de bewijsvoering tegen Lucia de B. flinter dun is en niet concreet. De Hoge Raad omschrijft de ontstane situatie, door inmenging van vooraanstaande wetenschappers, als een futiliteit en een marginaal verschil van mening tussen specialisten.

Deze opvatting gekoppeld aan de uitspraak van de Hoge Raad tegen Lucia de B. vind ik als Nederlandse burger zeer onacceptabel. De vraag rijst hoe Nederland een rechtsysteem kan hebben, waarbij de Hoge Raad verstrekkende uitspraken kan doen op basis van sterk verschillende meningen van wetenschappers, waarbij ook nog eens de bewijsvoeringen en beargumentaties in het voordeel van Lucia de B. ronduit geloofwaardiger zijn (en wetenschappelijk correct).

Mijn persoonlijke interesse in de zaak Lucia de B. is niet zozeer Lucia's zaak zelf, maar veelal het feit dat ik als Nederlandse burger in een land woon waarbij de Hoge Raad een verschil van mening tussen specialisten niet ziet als 'zaak niet bewezen', maar zelfstandig een standpunt inneemt. Ik begrijp dat de Hoge Raad bepaalde bevoegdheden heeft, maar om op onbewezen feiten iemand al 9 jaar [lees: 6 jaar] in de cel te houden, met geen uitzicht op vrijlating totdat haar zaak bewezen is kan ik als burger niet accepteren. Op z'n minst zou Lucia per direct een vrij mens moeten zijn totdat er werkelijk bewezen is dat zij daadwerkelijk schuldig is bevonden, en de OM en HR moeten beter hun werk verrichten.

Met klem wil ik U erop wijzen dat de zaak Lucia de B. meer is dan alleen maar een zaak van Lucia en ons rechtsysteem; het gaat om elke burger in Nederland. Ik vind het zeer verwerpelijk dat op basis van niet bewezen feiten (onderstreept door verschil van meningen tussen specialisten) rechtspraak wordt gehouden.

Ik zou graag zien dat de politiek deze zaak via dit invalshoek opnieuw bespreekbaar maakt, en alles eraan doet om ons rechtsysteem weer recht te zetten.

Als burger voel ik mij niet geheel prettig met de wetenschap dat onze Hoge Raad verstrekkende uitspraken doet op ongefundeerde basis. Dit zou voor mij Nederland onwaardig zijn.

Ik zie met veel interesse Uw respons, maar vooral actie, tegemoet.

Met vriendelijke groet,
B. de Pater

---

Email 2 · van Nicolien van Vroonhoven  p/a CDA Publieksvoorlichting

vrijdag 25 januari 2008

Geachte heer De Pater,

Hartelijk dank voor uw uitgebreide brief waarin u aangeeft te twijfelen aan de kwaliteit en de onafhankelijkheid van de rechters in Nederland, heel in het bijzonder met betrekking tot de zaak Lucia de B.

Ons rechtssysteem is gebouwd op een volledig vertrouwen in de rechter. Die is onafhankelijk van de overheid en de politiek en wordt door hen ook niet gecontroleerd.

De onafhankelijkheid van de rechtspraak wordt onder meer gewaarborgd door het feit dat je in bezwaar en beroep kunt gaan, waardoor er ook een andere rechter zich over de zaak kan buigen. De rechters zijn professionals en worden voor het leven benoemd, wat ook een waarborg voor onafhankelijkheid is.

Een Tweede Kamerlid is – gezien de scheiding der machten – niet in de positie om uitspraken van rechters te corrigeren. Zo staat dat zelfs in de Grondwet. Het is niet aan ons om een uitspraak van de rechter af te dwingen of om te buigen.

Alle internationale onderzoeken tonen aan dat de kwaliteit van de Nederlandse rechtspraak zowel in internationaal als in Europees verband zeer hoog is. En toch zijn wij als Tweede Kamerleden niet blind voor de gevoelens die ons van diverse zijden vanuit de samenleving bereiken. Op sommige punten heerst twijfel over de kwaliteit van de rechtspraak. En wij zien het als politiek toch wel als onze verantwoordelijkheid om ervoor te waken dat de kwaliteit van de rechtspraak geborgd is. Mensen moeten vertrouwen hebben in de rechters, daar is ons rechtssysteem op gestoeld. Gelukkig is ook de rechtspraak zelf daarvan doordrongen.

De komende jaren ligt binnen de Rechtspraak de nadruk op de systematische borging van kwaliteit en de bevordering van inhoudelijke kwaliteit. Dit is onder andere opgenomen in de Agenda van de Rechtspraak 2008-2011. Hierin is te lezen dat de komende jaren de gerechten meer gaan doen aan motivering van vonnissen, meervoudig afdoen van zaken, meelezen in enkelvoudige zaken, permanente educatie en tijd voor instructie en feitenonderzoek. Om kwaliteit meer expliciete aandacht te geven, worden normen vastgesteld die direct van belang zijn voor goed rechtspreken. Zo moeten bijvoorbeeld alle rechters en juridisch medewerkers elk jaar 30 uur aan permanente educatie besteden.

Kort en goed, ondanks het feit dat we alle reden hebben om trots te zijn op ons rechtelijk apparaat, zijn uw signalen niet aan dovemansoren gericht. Het parlement, het departement van justitie, maar ook de raad van de rechtspraak zelf zijn druk bezig om een extra kwaliteitsslag te bereiken.

Ik zie het niet als mijn taak om in de zaak van Lucia de B. eigenstandig concrete actie te ondernemen.

Met vriendelijke groet,
Nicolien van Vroonhoven

Mr. drs. J.N. (Nicolien) van Vroonhoven
CDA Tweede Kamerlid
Postbus 20018
2500 EA Den Haag
www.nicolienvanvroonhoven.nl

---

Email 3 · aan Nicolien van Vroonhoven  p/a CDA Publieksvoorlichting  (Cc: "Hofman C.")

vrijdag 25 januari 2008

Geachte Nicolien van Vroonhoven,

Dank voor Uw respons. Ik vind het een uitstekende zaak dat men tracht de kwaliteit van ons rechtsysteem zo optimaal mogelijk te houden. Ik steun ook het feit dat ons rechtsysteem steunt op het vertrouwen van rechters (hoe kan men anders rechtspraak houden). Echter, rechters zijn ook mensen van vlees en bloed, en niet onfaalbare wezens behebt met alle wijsheden der wijzen. Er kunnen zich situaties voordoen, welke gelukkig niet vaak voorkomen in Nederland, dat de handelswijze van de menselijke rechter stevig in twijfel kan worden getrokken, en zelfs verwerpelijk is.

U heeft verder juist dat het niet een zaak is om eigenstandig stappen te ondernemen om de kwaliteit van de rechtsgang m.b.t. zaak Lucia de B. te beoordelen; het is een collectieve zaak met een groter maatschappelijk belang.

Het is de verantwoordelijkheid van burgers (dus ook rechters en politici) om de beslissingen die worden genomen niet in strijd zijn met bijvoorbeeld beroving van vrijheid en het schenden van mensenrecht.
In het geval van Lucia de B. hebben objectieve onafhankelijke internationaal toonaangevende wetenschappers aangetoond dat het niet te bewijzen valt dat Lucia de B. schuldig is aan moorden.
Voor het dragen van deze belangrijke verantwoordelijkheid is het noodzakelijk dat een ieder zichzelf een spiegel kan voorhouden om ontstane situaties te evalueren, zonder over te gaan naar de dagelijkse gang van zaken als gevolg van een relfex mechanisme op de gewoonte en gewenning van ons dagelijks systeem.

Persoonlijk wil ik de kwestie ook niet overbodig te academisch maken, en houd het eenvoudig: zonder bewijzen is schuld niet aantoonbaar. In de zaak van Lucia de B. wordt rechtspraak gehouden op basis van geen bewijzen (nogmaals, dit wordt benadrukt door verschil van inzicht van specialisten, waarbij de argumentaties in het voordeel van Lucia de B. kwalitatief superieur is aan de argumentaties van OM en Hoge Raad). Verschuilen achter een blindelings vertrouwen in menselijke rechters (of in welke vorm dan ook) kan in sommige gevallen zeer gevaarlijk zijn (ook het blindelings volgen van leiders kan zeer gevaarlijk zijn). En ja, U heeft gelijk dat men in beroep kan gaan tegen uitspraken van rechters; echter Lucia de B. zit al een geruime tijd vast in een cel (ruim 9 jaar [lees: 6 jaar]), zonder enig acceptabel bewijs. Ook hier kan men zich verschuilen achter het rechtsysteem en zich beroepen op het eigen zuiveringsmechanisme; aan de andere kant, men kan ook de situatie evalueren of men het recht op vrijheid en mensenrecht in het algemeen niet is geschaad.

Met vriendelijke groet,
B. de Pater