|
|
| Johan Hesselbach | 2002-09-18 20:14:16+00 |
| Echt heel mooi wat jullie hebben gemaakt. Ik werk zelf als kunstenaar en heb toen ik ongeveer 16 jaar oud was een tekening gemaakt, waarin vanuit een centraal punt 4 of 3 lijnen kwamen, die kronkelend naar buiten waaierden, de onderlinge afstanden tussen die lijnen moesten overal even groot zijn naar mate ze verder naar buiten gingen. Na lang ploeteren[ik weet niet meer precies hoe] had ik op een heel omslachtige wijze een manier gevonden om dat te bewerkstelligen. Later hoorde ik van iemand dat er een eenvoudige wiskundige formule voor bestaat. Dat gaf wel een heel plezierig gevoel, dat ik het zelf had "ondekt". Bij mij was het meer een speelse puzzel geweest dan een koele berekening. Nu maak ik beelden, die je met de gulden snede zou kunnen berekenen, maar met een goed intuitief gevoel voor schoonheid en harmonie kom je vaak heel dichtbij de mathematische werkelijkheid. Vaak is juist de kleine "afwijking" ervan wat een beeld of tekening juist intrigerend maakt. De kleine afwijking bevestigd de schoonheid van het geheel. |
|
