Een BEWIJS?
De bewijsconstructie
# a. de statistiek
Het is nu nationale en internationale vermaarde wetenschappers wel duidelijk geworden dat er grove fouten in de statistiek zijn gemaakt die hebben geleid tot de conclusie dat “het geen toeval kon zijn” dat Lucia bij zoveel incidenten aanwezig was. Het is aannemelijk dat ongeveer 1 op de 9 verpleegkundigen, in vergelijkbare omstandigheden, zoveel incidenten zouden meemaken. Stoelden niet alle verdachtmakingen tegen Lucia in het JKZ op dat begrip zoveel? En hebben getuige-deskundigen ook niet gezegd dat elk sterfgeval afzonderlijk wel een natuurlijke dood zou kunnen zijn, maar “allen tezamen” bezien moest het wel om onnatuurlijke sterfgevallen gaan? Leest men niet in het Arrest dat er geen sprake kan zijn geweest van toeval maar dat het enkel Lucia is geweest die verantwoordelijk is voor alle leed?
# b. het digoxinebewijs is onjuist en daarmee valt de locomotief van het schakelbewijs weg.
Ook is inmiddels gebleken dat de “locomotief”, die alle andere bewijsvoeringen moest “trekken” onbetrouwbaar was en nu is uitgeschakeld. Daarmee valt tevens het zo inventief geconstrueerde schakelbewijs nu uit elkaar.
Het bewijs dat het kindje A door Lucia met digoxine om het leven zou zijn gebracht is om meerdere redenen ontkracht. Allereerst bleek de tijdsberekening om de betrokkenheid van Lucia aan te tonen niet te kloppen. Het klinische en farmacologische onderzoek naar digoxine toonde echter ook vele onvolkomenheden. Het onderzoek met de “gaasjes” met buikvocht (niet met bloed) bleek ondeugdelijk en de informatie over het ziekteverloop en sectiebevindingen aan deskundigen was onvolledig. Dan wordt ook nog de uitkomst van onjuiste testmethodes gebruikt, terwijl uitslagen uit Straatsburg –met de gouden standaardmethode– in een la zijn blijven liggen. Internationale experts als Koren en Dasgupta stellen dat er op basis van die uitslag niet geconcludeerd mag worden dat er sprake is van een digoxine-vergiftiging.
# c. de vrijelijke interpretatie van medische gegevens wordt buiten onderzoek gelaten
De commissie Grimbergen heeft zich vooral met bovenstaande vraagstukken bezig gehouden. Als medicus vind ik het op zijn zachtst gezegd verwonderlijk dat in de vraagstelling voor het onderzoek van de commissie geen aandacht is geweest voor de interpretatie van medische gegevens. Het drama voor Lucia begint bij de transpositie van natuurlijke doden in onnatuurlijke doden.
# d. het compulsie = moordverhaal als listige constructie van het OM
Het compulsie-verhaal en de interpretatie van de dagboeken is eveneens een thema bij het onderzoek van de commissie. Ook daarbij kan de conclusie mijns inziens alleen maar zijn dat er sprake is geweest van een op tilt geslagen daderonderzoek.
In Lucia’s dagboek is op zeven dagen het woord compulsie genoteerd. Bij één dag kon het ziekenhuis een sterfgeval vinden waarbij Lucia aanwezig was. Het betreft dan patiënte Z, die in een terminaal stadium van kanker verkeert en elk moment kan overlijden door ernstige complicaties. De behandelende artsen en deskundigen hebben gezegd dat haar dood (voor zover een arts dat kan bepalen) natuurlijk, met andere woorden verklaarbaar en verwacht, was. Een chirurg schreef echter na de rechtszitting op eigen initiatief een brief waarin hij de rechters liet weten dat er zijns inziens toch sprake van moord moest zijn geweest. En hoewel hij niet bij het sterven aanwezig was en geen bewijs kon aanleveren, werd met zijn brief het sterven van mevrouw Z op eens een onnatuurlijke dood, door Lucia veroorzaakt.
Zo werd het dagboek-woord compulsie gelinkt aan de neiging tot moorden. Sorry Lucia…
Zoals eerder op deze site beschreven heeft Lucia altijd aangegeven dat ze het woord compulsie bedoelde voor haar soms niet goed te bedwingen neiging om tarot-kaarten te leggen voor patiënten. Ze wist dat dit niet hoorde in een ziekenhuis en geneerde zich ervoor. Maar toch legde ze heel af en toe een kaart voor haar patiënten omdat ze dacht daarmee dan iets goeds voor hen te doen.
# e. de valse beeldvorming
Het OM en de rechters wilden dus niet geloven dat het woord compulsie sloeg op Tarot. Het móest gaan om de neiging te moorden. Daarom móest de dood van patiënte Z alsnog als moord aangemerkt worden..
De Tarot interesse van Lucia werd echter wel dankbaar gebruikt bij de beeldvorming. Het was een van die eigenaardigheden van Lucia, die haar in de ogen van het OM tot een vreemde, gevaarlijke vrouw maakte. Men heeft haar zelfs letterlijk als heks willen bestempelen, omdat achterop haar auto een sticker van “hexen on tour” geplakt zat. Dat deze sticker al op die auto bleek te zitten toen deze gekocht werd deed niet meer ter zake. Het verhaal bleef.
# f. het in standhouden van fabels
Het is bijna karakteristiek voor de zaak Lucia dat deze (smerige) “fabeltjes” hardnekkig op alle niveau’s in stand werden en worden gehouden, terwijl ze bewezen onjuist zijn.
De Canadese politie heeft niets maar dan ook niets kunnen vinden dat kon wijzen op een crimineel verleden of op jeugdige brandstichting. Toch wordt dit nu nog in geschriften als waarheid vermeld en zelfs als geheel passend gezien bij het profiel van een serial hospital killer. Lucia heeft ook geen drugsverleden of een kruis op haar borst gekerfd, of een kast vol gif in huis etc etc, zoals zelfs door belangrijke functionarissen nog wordt gedacht. Het zijn hysterische verhalen, die het ontbreken van enig bewijs voor moord kennelijk moeten compenseren. De “collaborative story telling”, zoals professor Wagenaar dat noemt.
Waarom heeft het OM nooit duidelijk laten weten dat bij onderzoek deze verhalen enkel op insinuaties bleken te berusten? Waarom werd vorig jaar bij het Hof in Amsterdam door een officier van justitie zelfs nog over “het gif in huis” gesproken? Dat is toch smaad jegens een weerloos burger.
# g. De funeste invloed van de OM-psycholoog en negatie van Pieter Baan-rapport
Het Pieter Baan Centrum heeft duidelijk gesteld dat Lucia geen kenmerken van psychopathie heeft en er sprake is van een goed ontwikkelde gewetensfunctie. De onderzoekers bij het PCB zagen geen reden te twijfelen aan de verklaringen van Lucia over haar schrijverijen en dagboek-aantekeningen. Toch zijn vooral de boude uitspraken van forensisch psycholoog Ligthart bij OM, rechters en publiek (en schrijvenden) blijven hangen. In het begin van het proces heeft Ligthart bij de politieverhoren een paar keer de (op advies van haar advocaat) zwijgende Lucia achter de one-way screen mogen observeren. Hij wist toen al meteen dat daar een zeer bijzondere gevaarlijke en leugenachtige seriemoordenares zat, eenmalig in haar soort.