HARDNEKKIGE ‘FABELTJES’ Over LUCIA

# 1. De fysieke beeldvorming

Lucia is vaak neergezet als een moderne heks.
De bezemsteel ontbreekt nog op tekeningen – vergelijk eens met de foto hiernaast.
Lucia is van bouw zeer tenger, dat is genetisch en heeft niets te maken met alcohol-of drugsgebruik, zoals nogal eens werd gesuggereerd.

# 2. Opleiding en werk

Lucia heeft haar middelbare schooltijd doorgebracht in Canada. Op haar 17e jaar kwam ze in de prostitutie terecht. Twee jaar later keerde ze terug naar Nederland.
Ze wilde de verpleging in, en daarmee een eerbaar beroep, maar had daarvoor geen geldig diploma, en heeft – natuurlijk helemaal fout, maar het gebeurde in die tijd wel meer – een Canadees schooldiploma vervalst.

Lucia heeft de verpleegsteropleiding gevolgd in het Leyenburg Ziekenhuis. In die tijd is ze veel ziek geweest door tb, waarvoor ze ook behandeld moest worden. Na haar diplomering heeft Lucia toen (zoals meestal) een tijd via een uitzendbureau gewerkt in Rode Kruis Ziekenhuis (RKZ) en daarna in het Penitentiair Ziekenhuis, het PEN, omdat er toen simpelweg geen formatieplaats was, niet vanwege problemen, zoals later gesuggereerd is.
In het PEN ‘lag ze goed’. Haar man heeft haar echter juist geadviseerd om daar weg te gaan, omdat hij haar te zacht vond voor die wereld en omdat haar echte droom de kindergeneeskunde was.

Ze heeft de opleiding voor de kinderaantekening met goed gevolg doorlopen, “was” volgens getuigen “goed in de groep, toonde zich betrokken, ging lief om met kinderen en ouders”. “Ze stond altijd klaar”, dat is later tegen haar gebruikt.

In het Juliana Kinder Ziekenhuis (JKZ ) heeft een vroegere collega uit het Leyenburg Ziekenhuis, waar Lucia indertijd ‘leuk’ mee samenwerkte, medewerkers ‘voor haar gewaarschuwd’. Zij zou dit gedaan hebben omdat “er bij haar altijd rare dingen gebeurden als Lucia werkte”.
Lucia is inderdaad een keer tijdens de nachtdienst overvallen (door een haar bekend persoon, maar toentertijd heeft zij uit angst niet willen zeggen wie dit was). ‘Men’ heeft hier van gemaakt dat het maar een verzinsel van haar is geweest om zelf aan morfine te komen… Ook was er in het Leyenburg een incident met een morfinepomp, die overigens vaker mankementen vertoonden. Lucia bleek tijdens dat incident geheel niet te hebben gewerkt, is daarvoor vrijgesproken, maar het was wel een veel gehoord verhaal bij de aanklacht.

# 3. Gestolen boeken en perfide belangstelling

Volgens de getuigenis van de bibliothecaris heeft de bibliotheek van het PEN, nooit aangegeven dat Lucia boeken gestolen heeft. De afstempeling klopte niet omdat men overgegaan was op een ander systeem. Het oude datum op kaart-systeem was inmiddels vervangen door een elektronisch uitleensysteem. Maar het OM ging uit van de datum op de verouderde kaart. Lucia was waarschijnlijk wel ‘wat slordig’, maar ook haar man haalde na haar vertrek uit PEN daar boeken voor haar uit de bibliotheek, omdat hij daar werkte.
Het boek waarmee het OM o.a. de perfide geest van Lucia wilde aantonen is een bestseller van Stephen King. Daar was een lange wachtlijst voor. Ook andere detectives in het huis van Lucia, die moesten getuigen van haar moordlust staan in vele Nederlandse boekenkasten. Overigens heeft de politie bij huiszoeking ook Sartre's Over het existentialisme meegenomen; de vele natuurboeken heeft men laten staan.

# 4. Profiel seriemoordenares

De door de rechtbank ingeschakelde FBI-agent Brantley, gevolgd door Lampe en andere schrijvenden, hebben nauwkeurig het profiel van de echte seriemoordenares uitgevogeld. Daarbij gebruikten ze zelfs het feit dat het huis van haar grootvader in Toronto is afgebrand toen Lucia ca 14 jaar was. Zij zou zelf de brandstichtster zijn geweest – hetgeen past in het seriemoordenaarprofiel – terwijl 30 jaar geleden gewoon kortsluiting werd geconstateerd en alles ook als zodanig door de verzekering is afgehandeld.

# 5. Het gif in huis

Er waren al snel verhalen in omloop dat Lucia ‘het gif’ ook in huis had. Daarmee zou ze de moorden hebben gepleegd.
Het ‘gif’ dat bij huiszoeking werd aangetroffen was:

1 flesje neusdruppels
1 plastic huls…
1 verpakte tablet naproxen (een normale pijnstiller)
1 verpakte tablet urispas (voor blaasklachten)
2 tabletten prednisolon 20 mg
1 zuigtablet chloorhexidine
1 verpakte capsule paracetamol
2 verpakte capsules motilium (tegen misselijkheid)
1 half lege strip primatour
1 strip van 10 tabletten tramadol + 1 lege strip (voorschrift huisarts voor rugklachten)
1 injectiespuit 10 ml
0,3 ml fraxiparine (antistolling)
1 fles hoestdrank (dropwater)
1 verpakte capsule metoclopramide (tegen braken)
1 doosje met 3 tabletten ibuprofen 200 mg (van drogisterij)
1 leeg flesje Tranxène 20 mg (uit '93 tot '96 - tranquillizer)
1 flesje lidocaïnegel van 2% (over datum)

Als verpleegkundige steek je in de haast wel eens wat in je schort, niet altijd is een medicijnkar in de buurt. Bij vele verpleegkundigen zal een restantje medicijnen per ongeluk mee naar huis gaan.

Het onderzoeksteam kende Tranxène niet en zag dit gewone, vrij onschuldige, rustgevende middel als een moordwapen. Je ziet tijdens het proces af en toe iemand hoopvol vragen kan het ook de Tranxène zijn geweest (terwijl ze geen weet hebben dus van de werking) maar er wordt bij toxicologisch onderzoek nooit iets aangetroffen.

Clorazepaat (= Tranxène) lijkt in naam nogal op chloralhydraat (het medicijn dat een van de kindjes in hoge dosering voorgeschreven kreeg en waarvan het een te hoge bloedspiegel had). Chloralhydraat is een medicijn van een heel andere orde dan clorazepaat; het wordt eigenlijk niet meer gebruikt i.v.m. zijn toxiciteit (zie het Farmacotherapeutisch Kompas). Met chloralhydraat, zeker in combinatie met andere medicijnen kan makkelijk iets mis gaan.

# 6. De compulsie, een dwang tot doden?

In het dagboek staat een paar keer het woord compulsie, maar er wordt door het Hof gesteld dat Lucia élke keer als er ‘gemoord’ werd “toegegeven had aan haar compulsie”. Die compulsie slaat volgens Lucia op het leggen van Tarotkaarten. Vreemd misschien voor een ander, maar misschien heeft die last van een ander bijgeloof, waar hij of zij zich voor schaamt. Het Pieter Baan Centrum ziet geen aanwijzingen voor een drang tot moorden, maar vindt het leggen van tarotkaarten wel bij de persoonlijkheid van Lucia passen. Bovendien is Lucia in Canada bekend geraakt met het engelse compulsion, dat niet zo’n zware bijklank heeft.

Op de enige dag, waarop het woord compulsie in het dagboek samenvalt met een overlijden, sterft een vrouw die in een terminaal stadium van kanker was, en overal uitzaaiingen had. Die vrouw móest a.h.w. gestorven zijn door toedoen van Lucia om het compulsie-verhaal geloofwaardig te maken.

# 7. Het dagboek

Het dagboek is niet verbrand, zoals gesuggereerd wordt. De tekst loopt gewoon door. Er zijn wat blaadjes uit gescheurd, zoals vaker even een blaadje uit een boekje gebruikt wordt voor andere zaken. Het verhaal gaat … dat de saillante details over moorden allemaal in de open haard in de tuin zijn verbrand.
De taal van het dagboek is misschien wat pathetisch, het is een dagboek… het is ook helemaal niet bedoeld voor lezers, maar om uiting te geven aan gevoelens en stemmingen.

# 8. Buitenlandse kinderen

Lucia zou expres buitenlandse kinderen hebben vermoord, omdat ze wist dat de – islamitische – ouders obductie zouden weigeren. Maar kindje A – het zogenaamde belangrijkste bewijs – was een Hollands kindje. En verder is het een beschuldiging van een arts die nergens gestaafd kan worden.
Lucia wordt ook door buitenlandse ouders lief en betrokken genoemd. Het is een in deze tijd wel heel nare en kwalijke beschuldiging. Onjuist, maar het draagt wel weer bij aan de beeldvorming.

# 9. Te grote betrokkenheid

Lucia was – en is – een zeer betrokken mens. Ze nam veel taken op zich, en men liet haar ook graag de ‘zwaardere’ taken op zich nemen. Ze gaf soms aan dat ze het leven van de ernstig gehandicapte kindertjes heel zwaar vond, voor hen en voor hun ouders.
Dit is in de beeldvorming verdraaid tot een grof “ze wenste dat ze maar aan hun einde kwamen”, en nog een stapje verder “ze wilde zulke kinderen uit hun lijden helpen” etc. Bij zulke onderwerpen zijn de nuances gauw zoek en kan het goed bedoelde menselijke medeleven kwaadaardig worden uitgelegd.

# 10. Getuige uit gevangenis

Tijdens het proces heeft een medegevangene een belastende verklaring afgelegd. Deze getuigenis bleek tijdens de rechtszitting (zoals vaker) volstrekt onjuist te zijn. Maar ook nu blijft deze valse getuigenis weer rondzingen. En waar rook is, is vuur niet waar??

Lucia had ook in de gevangenis te maken met de al bestaande beeldvorming. Ze had een stempel gekregen, waarnaar verwacht en gesproken werd.

# 11. Waarom is die familie Derksen zo actief?

Zij zijn familie van de kinderarts, die nauw bij het onderzoek betrokken was. Met de familiebanden was niets aan de hand. Lucia was voor hen een onbekende. De familie heeft zelf geen enkel belang bij deze zaak.
Door de genoemde familieband ontstond er meer belangstelling voor de zaak. Door de informatie, zoals die ook te lezen is in Vonnis en Arrest, én de discussies in de media over de bewijsvoering, rees twijfel over een eerlijke rechtsgang.

Zij hebben eerst geprobeerd om buiten de media om aandacht van het OM voor de zaak te krijgen. Toen dat geheel onmogelijk bleek is – contre cœur – discreet contact gezocht met de media.